Katarzyna Goral

Od najmłodszych lat moje życie było związane ze sportem, a w szczególności z koszykówką. Już w czwartej klasie Szkoły Podstawowej nr 28 w Lublinie rozpoczęłam naukę w klasie sportowej, a następnie kontynuowałam ją w Gimnazjum nr 11 w klasie o profilu koszykarskim. Kolejnym etapem była nauka w X Liceum Ogólnokształcącym w Lublinie przy ul. Wojciechowskiej – tam również rozwijałam się w klasie sportowej o profilu koszykarskim, dodatkowo z rozszerzoną biologią. Równolegle do nauki reprezentowałam barwy lubelskich klubów koszykarskich. Regularnie powoływano mnie do Kadry Województwa Lubelskiego, często również do gry ze starszymi rocznikami. W wieku 18 lat miałam okazję trenować w Ekstraklasie w Lublinie u boku takich zawodniczek jak Agnieszka Pazur czy Daria Cybulak, pod okiem trenerów Teodora Mołłowa i Sławomira Depty.

W 2010 roku ukończyłam Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie, Filię w Białej Podlaskiej, uzyskując tytuł magistra. W okresie studiów grałam w I lidze koszykówki kobiet – najpierw w drużynie MKS Biomlek Chełm, a następnie w MKK Siedlce, gdzie miałam zaszczyt występować razem z Katarzyną Dulnik, najlepszą polską koszykarką swojej dekady. W Siedlcach walczyłyśmy o awans do Ekstraklasy. Marzenia o zostaniu trenerem towarzyszyły mi już od piątej klasy szkoły podstawowej. Obserwowałam wtedy pracę wielu lubelskich szkoleniowców, starając się czerpać z ich doświadczenia jak najwięcej. Później, dzięki grze w różnych klubach, mogłam podpatrywać również warsztat trenerów z innych stron Polski, co pomogło mi w rozwoju trenerskim. Jako trener prowadziłam drużyny młodzieżowe chłopców i dziewcząt. Dużym sukcesem było zajęcie 5. miejsca w Polsce w kategorii U-14 młodziczek (rocznik 1997). Moje zawodniczki – m.in. Kaja Grygiel, Magda Buksińska i Dominika Poleszak – w ciągu roku pracy zrobiły ogromny postęp, a do mistrzostwa zabrakło nam zaledwie 10 punktów. Prowadziłam również kadrę wojewódzką zarówno chłopców, jak i dziewcząt. Z reprezentacją dziewcząt dotarliśmy do półfinałów Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży, a wśród chłopców trenowałam m.in. Jakuba Śmigielskiego, Konrada Makucha czy Michała Turewicza. Sporadycznie miałam też okazję prowadzić zajęcia z Wojciechem Hałasem, obecnym trenerem I ligi koszykówki kobiet. Praca z dziewczętami, choć bardzo satysfakcjonująca, bywa wymagająca i trudniejsza pod względem emocjonalnym i organizacyjnym. Z chłopcami współpraca przebiega zwykle prościej, dlatego dziś chciałabym spróbować swoich sił w prowadzeniu męskich drużyn – szczególnie w klubie Lublinianka w Lublinie. Ważnym etapem mojej pracy były również sukcesy szkolne. Już w 2010 roku, pracując w szkole w Jastkowie, w zaledwie pół roku przygotowałam drużynę dziewcząt do zdobycia 2. miejsca w Województwie Lubelskim w kategorii szkół podstawowych. Trzy lata później, w 2013 roku, drużyna Szkoły Podstawowej nr 51 w Lublinie – również po pół roku mojej pracy – wywalczyła 2. miejsce w Województwie, przegrywając finał jednym punktem z drużyną z Białej Podlaskiej. Co więcej, dziewczęta z SP 51 zdobyły wtedy 1. miejsce w Lublinie podczas Igrzysk Szkół Podstawowych. W 2016 roku uczestniczyłam w stażu trenerskim młodzieżowej kadry Polski do lat 14, ucząc się od Macieja Gordona i jego sztabu. Dwa lata później, w 2018 roku, odbyłam kolejny staż z młodzieżową kadrą Polski U-16 pod okiem Luby Szewcowej, Grzegorza Zielińskiego i Krzysztofa Dobrowolskiego. Równocześnie rozwijałam własny projekt – przy wsparciu Piotra Matuszkiewicza, Piotra Kubicia i Damiana Frankowskiego założyłam sekcję koszykówki przy Klubie UKS 51 Lublin. Prowadziłam drużyny młodzieżowe oraz rozgrywki szkolnej ligi. Gdy moje zawodniczki osiągnęły odpowiedni poziom, zgłosiłam drużynę do II ligi koszykówki kobiet, gdzie wspólnie z trenerem Rafałem Ziemolągiem prowadziłam zespół. Wówczas byłam w ciąży, więc pełniłam głównie rolę asystentki. Od pięciu lat nie prowadzę już drużyn, poświęcając się obowiązkom rodzinnym. Nie zerwałam jednak kontaktu z koszykówką – od trzech lat biorę udział w Ogólnopolskich Mistrzostwach Polski Masters kobiet +35, gdzie rywalizacja bywa równie wymagająca jak w zawodowej lidze. To niezwykła okazja, by ponownie spotkać byłe reprezentantki Polski, a także trenerów i zawodników kadr narodowych.

Koszykówka jest moją pasją od 10. roku życia i nie wyobrażam sobie życia bez niej. To nie tylko sport – to część mnie.